Ładowanie Konfiguracji Stylów. Proszę czekać...

  • PCM Coventry
  • Konto bankowe [Nr: 00617519, SC: 30-94-57]
A A A
Ks. Narcyz Tyrulski (1949-1950)

Ks. Narcyz Turulski, kapłan diecezji chełmińskiej, był pierwszym stałym duszpasterzem dla Polaków w Coventry1. Poprzez trudne doświadczenia wojenne, które przeszedł był dobrze przygotowany do pionierskiej pracy w zniszczonym wojną mieście2. Z chwilą, gdy grupa Polaków, zrzeszonych w SPK udała się do PMK w Londynie z prośbą o stałego duszpasterza, rektor oddelegował tam właśnie
ks. Turulskiego. Jako kapelan wojskowy, który przeszedł szlak bojowy z II Korpusem Polskim gen. Władysława Andersa znał dobrze środowisko polskich kombatantów3. Duszpasterstwo Polaków w Coventry i okolicy objął 1 maja 1949 roku4. Jego podstawowym zadaniem było zorganizowanie struktur nowej wspólnoty parafialnej, czemu oddał się z wielkim poświęceniem. To dzięki jego zaangażowaniu parafia w Coventry zaczęła tętnić życiem. Regularnie odprawiane były Msze św. po polsku w angielskim kościele Christ the King, sprawowane były sakramenty święte. Powstał także pierwszy Komitet Parafialny.

Biskup polowy Józef Gawlina udzielił ks. Turulskiemu, za trud wojennej tułaczki i pełną poświęcenia pracę wśród Polaków w Anglii, przywileju noszenia mantoletu i rokiety. Niestety, skutki ciężkiej pracy fizycznej w łagrze sowieckim dawały się mu mocno we znaki. Zdrowie nie pozwalało na kontynuowanie trudnej pracy w Coventry. Rektor PMK przeniósł go w 1950 roku do parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej i św. Kazimierza na Devonii w Londynie5

Ks. Narcyz Turulski pełnił przy tym szereg innych funkcji w Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii6. Jako dogmatyk, troszczył się również o przekazywanie prawd wiary młodzieży i dzieciom. Opracował nawet, liczący 400 stron, ilustrowany „Katechizm katolicki dziecka polskiego”7. Ojciec święty Paweł VI w dowód uznania jego zasług mianował go 13 lutego 1964 roku swym szambelanem. Ks. Turulski nie oszczędzał się do ostatnich dni swego życia. Zmarł nagle, 8 stycznia 1965 roku w wieku 57 lat. Zastano go w pozycji klęczącej w oparciu o łóżko. Został pochowany na cmentarzu Kensal Green w Londynie8.


Przypisy:
1. Ur. 31 X 1907 w Lękartach k. Nowego Miasta Lubawskiego (diec. chełmińska). Jedno z ośmiorga dzieci rolników, Franciszka i Magdaleny z d. Goniszewskiej. Ukończył Gimnazjum Ogólnokształcące w Wąbrzeźnie, gdzie w 1926 otrzymał maturę. Potem wstąpił do Seminarium Duchownego w Pelplinie. 20 XII 1930 otrzymał święcenia kapłańskie, a Mszę św. prymicyjną odprawił dwa dni później, w Skarlinie. W swoim życiorysie ks. Turulski sam podał 22 XII 1930 jako datę swoich święceń. Była to jednak data jego prymicji w Skarlinie, a święcenia odbyły się dwa dni wcześniej, 20 XII 1930, w katedrze w Pelplinie. N. Turulski, List do ks. bpa Kazimierza Kowalskiego, ordynariusza diecezji chełmińskiej, 15 VI 1948, [w:] Archiwum Diecezji Pelplińskiej; Elenchus Omnium Eccesiarium Necnon Universi Cleri Diocesis Culmensis Pro Anno Domini 1931, Pelplin 1931, s. 78. Objął stanowisko prefekta szkół powszechnych w Tczewie 15 I 1931, ucząc równocześnie w Gimnazjum Handlowym
i Przemysłowym oraz pomagając ks. prof. Franciszkowi Rydzewskiemu w Tczewie. W tym samym czasie jako wikariusz parafii pw. św. Józefa, zajmował się dodatkowo Katolickim Stowarzyszeniem Młodzieży, Stowarzyszeniem Bezrobotnych Katolików, chórem kościelnym. Był też kapelanem drużyny harcerskiej. Od 1934 był etatowym katechetą w Szkole Powszechnej w Tczewie. Cztery lata później, w 1938 został katechetą w Szkole Powszechnej w Nowym Mieście Lubawskim. A. Korecki, Winnica Pańska dekanatu nowomiejskiego. Kronika powołań kapłańskich i zakonnych XIX i XX wieku, Pelplin – Nowe Miasto Lubawskie 2001, s. 274-275; W. Szarmach, Dzieje parafii św. Józefa w Tczewie, [mps], [mgr WSD Pelplin], Pelplin 1987, s. 52; W. Staniszewski, Przemówienie żałobne na pogrzebie ks. Turulskiego w dniu 16 I 1965, GN z 24 I 1965, s. 7.
2. Wybuch II wojny światowej zastał go u brata w Puławach. Na Pomorze więcej nie wrócił. W czasie okupacji schronił się poza granicami diecezji chełmińskiej. Wypadki wojenne sprawiły, że znalazł się w Wilnie. Zapisał się na Uniwersytet im. Stefana Batorego, gdzie otrzymał tytuł magistra teologii dogmatycznej na podstawie pracy „Pojęcie Tradycji według J. A. Mochlera”. A. Korecki, Winnica Pańska …, dz. cyt., s. 275; W. Staniszewski, Przemówienie żałobne …, dz. cyt., s. 7.
3. W 1941 został aresztowany przez bolszewików i wywieziony do obozu wyniszczenia w miejscowości Sowa, gdzie pracował w bardzo trudnych warunkach. Po zwolnieniu w 1942, natychmiast wstąpił do Armii Polskiej w Rosji i został kapelanem 6 Dywizji Piechoty. Później, w Iraku, przydzielono go do Oddziałów Artylerii II Korpusu generała Andersa. Brał czynny udział w kampanii włoskiej pod Monte Cassino w V 1944, za co otrzymał Krzyż Walecznych. Jako kapelan przy Centrum Wyszkolenia Armii uzyskał Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, a w 1945 awans na starszego kapelana. Do Anglii przybył w 1945 z pierwszym rzutem II Korpusu jako kwatermistrz duszpasterstwa i został zdemobilizowany. S. Podlewski, Wierni Bogu i Ojczyźnie. Duchowieństwo katolickie w walce o niepodległość Polski w II wojnie światowej, Warszawa 1971, s. 244.
4. Kapłan z Coventry obsługiwał również wspólnotę Polaków w Rugby i Nuneaton, a okresowo również i Leamington Spa.
5. Tam rozwinął pracę duszpasterską i społeczną. Zorganizował szkołę sobotnią, Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej, Krucjatę Eucharystyczną, Bractwo Różańcowe, ożywił działalność chóru.
W. Staniszewski, List z 23 III 1989, [w:] PMKCov-40lat, s. 4. Organizował też kolonie letnie dla dzieci i młodzieży na wyspie Canvey Island. Młoda Polska na wyspie Canvey. Z kolonii wakacyjnej Towarzystwa Dobroczynności, GN z 27 IX 1952, s. 7.
6. Od 1958 pełnił funkcję sekretarza generalnego i notariusza PMK. Był również członkiem zarządu Polskiej Macierzy Szkolnej oraz Polish Benevolent Fund (Polskie Towarzystwo Dobroczynności). N. Turulski, List do ks. bpa Kazimierza Kowalskiego, ordynariusza diecezji chełmińskiej, 9 VIII 1964, [w:] Archiwum Diecezji Pelplińskiej.
7. N. Turulski, Katechizm katolicki dziecka polskiego, Londyn 1947 (I wyd.), 1964 (II wyd.); A. Romejko, Duszpasterstwo polonijne w Wielkiej Brytanii, Tuchów 2001, s. 245.
8. W. Staniszewski, Przemówienie żałobne …, dz. cyt., s. 7.

B. Nowak, Dzieje polskiej Parafii pw. św. Stanisława Kostki w Coventry i Rugby 1949-2009, Poznań 2011, s. 33-34.


Ks. Celestyn Sowiński (1950-1983)

Następcą ks. Turulskiego został ks. Celestyn Sowiński, kapłan diecezji gnieźnieńskiej1. Pełnił on wcześniej szereg duszpasterskich posług, zarówno w londyńskiej kurii biskupa polowego, jak i w Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii2. 27 kwietnia 1950 roku, na prośbę rektora PMK, został proboszczem polskiej wspólnoty w Coventry3. Nikt wówczas nie przypuszczał, że zwiąże się on z tym miejscem na ponad trzydzieści lat, aż do dnia swojej śmierci. W pierwszym biuletynie parafialnym napisał: „Przyszedłem tutaj, aby z Wami dzielić Wasze troski i zmartwienia, aby służyć pomocą, gdzie tylko będzie możliwe”4. I takim rzeczywiście pozostał do końca swojego życia.

Po przybyciu do parafii, podobnie jak jego poprzednik, zamieszkał przy angielskiej parafii Christ the King. Dwa lata później, w kwietniu 1952 roku zakupiono dom przy 177 Gulson Road, który służył jako dom parafialny i mieszkanie proboszcza5. To tam, w pierwszym polskim ośrodku duszpasterskim w Coventry, odbywały się zebrania Komitetu Parafialnego, grup parafialnych, w tym koła KSMP, które powstało z inicjatywy ks. Sowińskiego w 1952 roku. W budynku tym prowadzono również lekcje języka polskiego.

Msze św. sprawowane były w angielskich kościołach, najpierw w Christ the King, a od 1951 roku w SS. Mary and Benedict. W sercach Polaków była jednak tęsknota za własną polską świątynią. Ks. Sowiński podjął się tego odważnego zadania. Miał to być pierwszy kościół wybudowany przez Polaków na angielskiej ziemi. Pionierskie zadanie ks. Sowiński wykonał do końca. Poświęcenia kamienia węgielnego 16 lipca 1961 roku dokonał ks. infułat Władysław Staniszewski. Uroczysta konsekracja kościoła miała miejsce już 9 grudnia 1961 roku, a dokonał jej abp Birmingham, Francis Joseph Grimshaw6. Wraz ze świątynią, ks. Sowiński wybudował plebanię, a kilka lat później ośrodek parafialny. „Tak powstało dzieło – pomnik polskości – na tej gościnnej nam ziemi, do którego wszyscy się przyczynili, ale zawdzięczać możemy to ks. prob. Celestynowi Sowińskiemu, który odważnie stawiał czoło przed wszystkimi przeszkodami, nie załamywał się napotykanymi trudnościami i śmiało prowadził do urzeczywistnienia powziętego celu”7.

Ks. Sowiński był niezwykle gorliwym duszpasterzem. W sposób szczególny troszczył się o Polską Szkołę Sobotnią. Była jego „oczkiem w głowie”. Sam uczył bezinteresownie, ale i zachęcał swoich parafian, aby posyłali do niej dzieci w wieku szkolnym. Dbał również o inne grupy parafialne, takie jak Koło Żywego Różańca, Chór św. Cecylii, sekcję charytatywną, koło ministrantów. Za swoje zasługi 18 kwietnia 1968 roku został mianowany przez papieża Pawła VI Prałatem Jego Świątobliwości. Już wcześniej dostąpił godności kanonika honorowego, nadanego przez prymasa Polski, a od Rządu Rzeczpospolitej Polskiej na Uchodźstwie otrzymał order Polonia Restituta IV i V Klasy.

To w Coventry ks. Celestyn Sowiński obchodził swoje jubileusze kapłańskie. 23 maja 1970 roku parafia bardzo uroczyście przygotowała srebrny jubileusz jego kapłaństwa. Zaproszono na ten dzień, czyniąc wielką niespodziankę swemu proboszczowi, jego brata z Polski, z którym nie widział się od wielu lat i który przybył do Coventry wraz ze swoim synem. W tym dniu jubilat otrzymał w prezencie od parafian złoty kielich, który wręczył Jerzy Sergiew, pierwszy ochrzczony przez niego parafianin.

W 1974 roku, kiedy parafia obchodziła swój srebrny jubileusz, na ręce ks. Sowińskiego wpłynęły gratulacyjne telegramy od wyśmienitych osób, m.in. kardynała Stefana Wyszyńskiego, prymasa Polski, bpa Władysława Rubina, delegata prymasa Polski do opieki nad emigracją i uchodźstwem polskim, ks. infułata Władysława Staniszewskiego, rektora PMK w Anglii i Walii. Ks. prałat Sowiński zatroszczył się równocześnie o wydanie z tej okazji specjalnej jednodniówki: „Polska Parafia w Coventry 1949-1974”. W maju 1982 roku do Wielkiej Brytanii przybył z wizytą papież Jan Paweł II. Ks. Celestyn Sowiński, wraz z 250 parafianami, wziął udział w specjalnym spotkaniu dla Polaków w Londynie na Crystal Palace, by później uczestniczyć w papieskiej Mszy św. na lotnisku Baginton w Coventry.

8 stycznia 1983 roku do Coventry przybył rektor PMK, ks. prałat Karol Zieliński, aby „zdjąć jarzmo proboszczowania z barków ks. prałata Celestyna Sowińskiego i włożyć je na młodsze”8. Kilka dni później nowym proboszczem został jego dotychczasowy wikariusz, ks. Ludwik Alojzy Czyż. Trzy tygodnie później, 30 stycznia 1983 roku, wspólnota parafialna uroczyście podziękowała ks. Sowińskiemu za długoletnią posługę kapłańską w Coventry. Młodzież z najstarszej klasy Polskiej Szkoły Sobotniej zaśpiewała: „Dziękujemy ci, kapłanie, za pracę wieloletnią i za twardych prawd wkuwanie w nasze głowy! Dziękujemy ci!”9.

Ks. Celestyn Sowiński, pomimo przejścia na emeryturę, brał wciąż aktywny udział w życiu parafii. Codziennie odprawiał Msze św. w kościele parafialnym, uczestniczył we wszystkich uroczystościach. Przez dłuższy czas mieszkał na plebanii, później jednak przeniósł się do domu dla emerytów Frank Walsh House na Jenner Street, niedaleko plebanii, gdzie miał zapewnioną fachową opiekę medyczną. Koło Seniorów nadało ks. prałatowi honorowe członkostwo. Z okazji srebrnego jubileuszu polskiej świątyni w Coventry, 7 grudnia 1986 roku, przed uroczystą Mszą św., której przewodniczył
abp Szczepan Wesoły, miało miejsce poświęcenie tablicy pamiątkowej, wmurowanej
nad drzwiami wewnętrznymi kościoła, o treści: „W XXV rocznicę poświęcenia kościoła pw. św. Stanisława Kostki – ks. prałatowi Celestynowi Sowińskiemu, budowniczemu świątyni i wszystkim fundatorom – wdzięczni parafianie”. W 1989 roku, podczas akademii z okazji 40-lecia parafii w Coventry, jedna z uczennic szkoły powiedziała m.in. „Ja wszystkiego nie pamiętam, jak Parafia powstawała… Pan kierownik mówił nam, że ksiądz wielce się utrudził, po kolędzie chodził sam, zbierał fundusz wśród ludzi, a gdy dzieło już powstało, były dni uśmiechu pełne, poświęcono kościół nasz, polską pieśnią rozśpiewany, a to wszystko jego myśl, jego serce budowało, jego troska o nas wszystkich, by nam nic nie brakowało. Dziękujemy ci, księże prałacie!...”10. W jednodniówce, wydanej z tej okazji, ks. prałat Sowiński napisał artykuł „Nasz polski kościół”, który rozpoczął słowami: „Kościół polski w Coventry – bezsprzecznie najwspanialsze osiągnięcie wspólnego wysiłku i zrywu Polaków, co przed 40-tu laty rzuceni wbrew ich woli w nieznany im wtedy świat, zmuszeni z niczego na nowo budować swoje życie osobiste i rodzinne; widomy pomnik tryumfu wzajemnej zgody i zrozumienia nad tym, co dzielili; pomnik najgłębszych i najświętszych uczuć religijnych i patriotycznych, pielęgnowanych w sercu wbrew wszelkim i na przekór wszelkim trudnościom”11.

Niestety, ks. Celestyn Sowiński coraz bardziej upadał na zdrowiu. Uczestniczył jeszcze w uroczystościach pogrzebowych tragicznie zmarłego ks. Adama Szczerbińskiego, kolejnego proboszcza w Coventry. Sam zmarł kilka miesięcy później, 28 września 1990 roku. Mszy św. pogrzebowej, 15 października 1990 roku przewodniczył biskup Józef Michalik, ordynariusz gorzowski, w asyście ks. prałata Karola Zielińskiego, rektora PMK w Anglii i Walii, ks. Teodora Poloczka, ówczesnego proboszcza w Coventry i 55 kapłanów, pracujących wśród Polonii na terenie Anglii i Walii. Pochowany został na cmentarzu przy London Road, wśród swoich parafian.


Przypisy:
1. Ur. 30 V 1914 w Tuszkowie. Syn Józefa i Bronisławy z d. Birkholz. Po ukończeniu gimnazjum, odkrył w sobie głos powołania kapłańskiego i w 1936 wstąpił do Stowarzyszenia Misji Afrykańskich, gdzie rozpoczął nowicjat. W 1939 wybuch wojny przerwał jego drogę ku kapłaństwu. Wstąpił do Wojska Polskiego i wraz z armią przebył cały szlak bojowy, aż dotarł do Wielkiej Brytanii. Tu jednak zapragnął kontynuować swoją kapłańską drogę, stąd wziął urlop i wyjechał do Glasgow. Tam skończył studia. 26 V 1945 został wyświęcony na kapłana w katedrze w Edynburgu przez abpa Andrew Thomas McDonald’a dla potrzeb archidiecezji gnieźnieńskiej. Ks. Sowiński nigdy nie odwiedził swej archidiecezji, chociaż prowadził obfitą korespondencję z jej ordynariuszami, najpierw ks. Augustem kard. Hlondem, potem z ks. Stefanem kard. Wyszyńskim. W swoich listach ordynariusze wzywali go do pracy w swojej macierzystej diecezji. List Augusta kard. Hlonda do ks. Celestyna Sowińskiego, List ks. Celestyna Sowińskiego do ks. Augusta kard. Hlonda, List ks. Stefana kard. Wyszyńskiego do ks. Celestyna Sowińskiego, List ks. Celestyna Sowińskiego do ks. Stefana kard. Wyszyńskiego, List ks. bpa Szczepana Wesołego do ks. Stefana kard. Wyszyńskiego, [w:] Archiwum Archidiecezji Gnieźnieńskiej, Akta Kurii Metropolitalnej III 751K, s. 1-30; A. Judycka-Żmudzińska, Z. Judycki, Kapłani polscy pracujący poza granicami kraju. Postacie historyczne (wybór), [w:] A. Judycka-Żmudzińska, Z. Judycki (red.), Duchowieństwo polskie w świecie. Materiały VII Międzynarodowego Sympozjum Biografistyki Polonijnej, Toruń 2002, s. 430 (413-434).
2. Został mianowany kapelanem 14 Pułku Ułanów Jazowieckich, a później 16 Pułku Dragonów, przez kilka miesięcy był również kapelanem w szpitalu wojennym nr 2 w Duplin Castle (Pertshire). Przeniesiony do Londynu, pełnił, w stopniu kapitana, funkcję sekretarza w kurii biskupa polowego Wojska Polskiego (1945-48). Po likwidacji wojska został sekretarzem i notariuszem PMK w Anglii i Walii (1948-50). Życiorys śp. ks. prałata Celestyna Sowińskiego, [w:] WAG, nr 12/1990, s. 524-525.
3. Dekret ks. Władysława Staniszewskiego, Rektora Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii, podaje datę 1 maja 1950 r. jako dzień rozpoczęcia pracy duszpasterskiej w Coventry, nie mniej ks. Sowiński przybył kilka dni wcześniej, w dniu opuszczenia parafii przez swego poprzednika. W. Staniszewski, List z 23 III 1989, dz. cyt., s. 4.
4. Śp. ksiądz prałat Celestyn Sowiński 1950-1983, [w:] PMKCov-50lat, s. 20.
5. Protokół ZKKK z 5 IV 1952, APwC.
6. Abp Francis Joseph Grimshaw był abpem Birmingham od 11 V 1954, aż do dnia swej śmierci, 22 III 1965.
7. Śp. ksiądz prałat Celestyn Sowiński 1950-1983, dz. cyt., s. 21.
8. Tamże.
9. Tamże.
10. Tamże, s. 22.
11. C. Sowiński, Nasz polski kościół, [w:] PMKCov-40lat, s. 7.


B. Nowak, Dzieje polskiej Parafii pw. św. Stanisława Kostki w Coventry i Rugby 1949-2009, Poznań 2011, s. 34-37.


Ks. Ludwik Alojzy Czyż (1983-1984)

Pierwszym następcą ks. Celestyna Sowińskiego był ks. Ludwik Alojzy Czyż, kapłan archidiecezji katowickiej1. Do parafii w Coventry przybył 12 września 1982 roku ze szkoły w Pitsford. Został wikariuszem i pomocnikiem schorowanego już ks. Sowińskiego. Z dniem przejścia ks. prałata na emeryturę, 15 stycznia 1983 roku został mianowany proboszczem tejże parafii. Był nim jedynie do 15 października 1984 roku, kiedy to został skierowany do polskiej parafii w Leicester. Potem pełnił różne funkcje, zarówno duszpasterskie, jak i administracyjne, powierzane mu przez rektora PMK w Anglii i Walii2. W 2006 roku przeszedł na emeryturę i powrócił do kraju. Zmarł nagle 13 października 2007 roku w Giszowcu. Pochowany został w rodzinnym Zabrzegu3.


Przypisy:
1. Ur. 7 VII 1946 w Zabrzegu k. Bielska (arch. katowicka). Syn nauczyciela i kierownika szkoły Alojzego i Marii z d. Wrzoł. Egzamin dojrzałości zdał w 1963 w Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Curie Skłodowskiej w Czechowicach-Dziedzicach. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie (1963-70). Święcenia kapłańskie otrzymał 26 III 1970 z rąk bpa Herberta Bednorza w Katowicach. Wikariusz i duszpasterz akademicki w parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach (1970-73) i w parafii pw. św. Mikołaja w Bielsku-Białej (1973-74). W IX 1974 przybył do Anglii, by sprawować posługę duszpasterską wśród Polonii. Był najpierw katechetą i kapelanem w szkole, prowadzonej przez siostry nazaretanki w Pitsford (1974-82), pełniąc w tym samym czasie funkcję duszpasterza Polaków w Northampton, Wellingborough i okolic. Ksiądz proboszcz Ludwik Alojzy Czyż 1983-1984, [w:] PMKCov-50lat, s. 25; L. Czyż, Życiorys, [mps], Archiwum PMK w Laxton Hall, s. 1; T. Kukla, List do wszystkich parafii w związku ze śmiercią ks. Ludwika Czyża z 13 X 2007, [mps], APwC, s. 1.
2. Po Coventry pracował duszpastersko w Leicester, Londynie (parafia na Islington i Highgate) i Slough. Był asystentem kościelnym KSMP Okręgu Środkowa Anglia (od 1981), sekretarzem PMK (2003-05), referentem ds. spraw małżeńskich (2005). Ksiądz proboszcz Ludwik Alojzy Czyż …, dz. cyt., s. 25; L. Czyż, Życiorys, dz. cyt., s. 2; T. Kukla, List do wszystkich parafii …, dz. cyt., s. 2.
3. Po powrocie do kraju w V 2006 zamieszkał w parafii pw. św. Stanisława Kostki w Giszowcu, gdzie wspomagał miejscowych duszpasterzy w pracy parafialnej. T. Kukla, List do wszystkich parafii …, dz. cyt., s. 2.

B. Nowak, Dzieje polskiej Parafii pw. św. Stanisława Kostki w Coventry i Rugby 1949-2009, Poznań 2011, s. 37.


Ks. Adam Antoni Szczerbiński (1984-1990)

Po ks. Czyżu, proboszczem parafii w Coventry i Rugby został ks. Adam Antoni Szczerbiński, kapłan diecezji tarnowskiej1. Zapisał się jako dobry duszpasterz. „Ks. Proboszcz czuwał nad wszystkim. Zawsze służył radą i pomocą. Nie zapominał o chorych i ludziach starszych. Odwiedzał ich w domach i szpitalach, niosąc Pana Jezusa. Jak zachodzi nieoczekiwana potrzeba, to i w nocy jedzie do ciężko chorych i umierających. Redaguje Biuletyn Polskiej Parafii Coventry-Rugby. Mimo obowiązków duszpasterskich przychodzi regularnie do Szkoły Sobotniej, gdzie naucza religii i przygotowuje do I-szej Komunii św. Chodząc po kolędzie, błogosławi domy i niesie słowa pocieszenia. Z okazji goszczenia figury Matki Bożej Fa¬timskiej 31 maja 1987 roku uroczyście dokonuje Aktu oddania Parafii w opiekę Niepokalanego Serca Matki Bożej”2.

Podczas pełnienia posługi kapłańskiej ks. Szczerbińskiego odbywały się liczne wizyty polskich dostojników kościelnych w Coventry. Najpierw 25 lutego 1985 roku przybył kardynał Józef Glemp, prymas Polski. Przy tej okazji spotkał się on również z kapłanami PMK w Anglii i Walii. Z kolei w związku z obchodami srebrnego jubileuszu kościoła parafialnego w 1986 roku, parafia gościła najpierw kardynała Henryka Gulbinowicza, metropolitę wrocławskiego, a potem abpa Szczepana Wesołego, opiekuna emigrantów.

Wielkim sukcesem ks. Szczerbińskiego i Rady Ekonomiczno-Administracyjnej był zakup parkingu parafialnego. Było to niemałe wyzwanie. Powstał specjalny fundusz „Car Park”, na który wpłacane były wszystkie składki na ten cel. Całość spłacona została w ciągu niespełna dwóch lat. Na parkingu została wyłożona nowa nawierzchnia i dookoła posadzono tuje. Poświęcenia dokonał 2 sierpnia 1989 roku ks. prof. Edmund Morawiec z ATK w Warszawie3. Swój list gratulacyjny przysłał z tej okazji ks. prałat Karol Zieliński, rektor PMK w Anglii i Walii4.

W 1989 roku ważnym wydarzeniem był jubileusz 40-lecia parafii. Rok wcześniej ks. proboszcz ogłosił hasło roku jubileuszowego: „Dziękczynienie i odpowiedzialność za polskie i katolickie dziedzictwo w Coventry”. Jako jubileuszowe wotum została odnowiona kaplica Matki Bożej Częstochowskiej, a w niej nowy ołtarz i odnowiony obraz. W polskiej drukarni Goldfoil w Coventry wydana została z tej okazji okolicznościowa jednodniówka5. Na główne uroczystości, 21 maja 1989 roku przybył abp Szczepan Wesoły. Po Mszy św. koncelebrowanej, poświęcił on nowy krzyż dębowy przed głównym wejściem do świątyni i odnowioną pasyjkę Pana Jezusa6.

Ks. Adam Szczerbiński zmarł nagle 24 kwietnia 1990 roku pełniąc obowiązki duszpasterskie. Przy tłumie parafian, 8 maja 1990 roku wprowadzono do kościoła trumnę zmarłego. Czuwanie modlitewne trwało kilka godzin. Dzień później ceremonii pogrzebowej przewodniczył abp Szczepan Wesoły, przy koncelebrze 55 kapłanów. Pośmiertnie, za zasługi dla kościoła, ks. Szczerbiński został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Ciało ks. proboszcza, zgodnie z jego testamentem, zostało przewiezione do Polski i spoczęło w grobowcu rodzinnym w Dębicy7.

Przypisy:
1. Ur. 2 VI 1944 w Dębicy. Po maturze studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Gdańskiej.  Po dwóch latach studiów w Gdańsku, wstępuje do Seminarium Duchownego w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1975. Pracował w Krynicy Górskiej jako kapelan szpitala i katecheta. Prowadził przy tym poradnię życia małżeńskiego. Od 1981 w Anglii. Przed Coventry pracował w Londynie, Wolverhampton i Leicester. Śp. ks. proboszcz mgr Adam Szczerbiński 1984-1990, [w:] PMKCov-50lat, s. 26; A. Szczerbiński, Życiorys, [mps], Archiwum PMK w Laxton Hall, s. 1.
2. S. Niezgorska, Żałoba w parafii Coventry-Rugby, DzP z 24 VII 1990, s. 5.
3. Obecnie UKSW (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) w Warszawie.
4. Śp. ks. proboszcz mgr Adam Szczerbiński …, dz. cyt., s. 26.
5. PMKCov-40lat.
6. Śp. ks. proboszcz mgr Adam Szczerbiński …, dz. cyt., s. 27.
7. S. Niezgorska, Żałoba w parafii …, dz. cyt., s. 5; Śp. ks. proboszcz mgr Adam Szczerbiński …, dz. cyt., s. 27-28.

B. Nowak, Dzieje polskiej Parafii pw. św. Stanisława Kostki w Coventry i Rugby 1949-2009, Poznań 2011, s. 37-38.


Ks. Teodor Poloczek (1990-1996)

W maju 1990 roku parafię objął ks. prałat Teodor Poloczek, kapłan archidiecezji katowickiej1. Ks. Poloczek miał już za sobą bogate doświadczenie pracy misyjnej2. A od wielu lat był również duszpasterzem polonijnym3. Z pastoralnych osiągnięć wymienić należy zorganizowanie w Coventry zjazdu IPAK-u, licznych spotkań dekanalnych, założenie Grupy Biblijnej. W czasie swej posługi zdołał przeprowadzić również wiele projektów gospodarczych, jak wymiana dachu na kościele, odnowienie plebanii, założenie nowych okien w klubie, gruntowny remont toalet, założenie alarmu przeciwpożarowego i aparatury wejściowej do klubu, połączonej z kamerą telewizyjną, zbudowanie nowej rampy wokół kościoła, założenie nowych drzwi wejściowych, czy zakup nowych organów.

W latach 1992-95 ks. Poloczek pełnił dodatkowo funkcję dziekana Dekanatu Środkowego. W czerwcu 1996 roku uroczyście obchodził, wraz z ks. Stanisławem Świerczyńskim, rektorem PMK w Anglii i Walii, a zarazem jego kolegą kursowym, 60-lecie swego kapłaństwa. Z parafii w Coventry odszedł 9 grudnia 1996 roku4.

Przypisy:
1. Ur. 27 I 1932 w Kochłowicach-Rudzie Śląskiej, jako syn Gertrudy i Józefa, pracownika stalowni. Naukę w szkole podstawowej przerwała mu II wojna światowa. Zmuszony był do jej kontynuowania w szkole niemieckiej. W 1945 wstąpił do Gimnazjum i Liceum Humanistycznego w Wirku-Rudzie Śląskiej. Maturę zdał w 1950. Przez rok pracował jako korektor w redakcji gazety, by w ten sposób zarobić sobie na studia. Potem wstąpił do Międzyseminaryjnego Studium w Krakowie, które ukończył w 1956. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 VI 1956 w Katedrze pw. Chrystusa Króla w Katowicach, z rąk bpa Zdzisława Golińskiego. Pracował jako wikariusz w Nowym Bytomiu, Bielsku-Białej i Maciejkowicach. W latach 1961-63 był administratorem parafii pw. Ducha Świętego w Chorzowie, gdzie podjął zadanie dokończenia budowy kościoła. W dowód uznania za budowę kościoła został mianowany referentem odpowiedzialnym za sprawy techniczno-finansowe Kurii Biskupiej w Katowicach. Potem był proboszczem parafii Sanktuarium Maryjnego w Pszowie. Ksiądz prałat Teodor Poloczek, 1990-1996, [w:] PMKCov-50lat, s. 28.
2. W 1970, odpowiadając na apel abpa Adama Kozłowieckiego SJ, ordynariusza Lusaki w Zambii, zgłosił się do pracy misyjnej. Po nauce języka bemba, pracował najpierw w Kabwe (parafia Railway), potem w Mpunde. Pełnił też funkcję dziekana okręgu Kabwe oraz członka Rady Biskupiej Archidiecezji Lusaka. Zambię opuścił w 1973. G. Zbroszczyk, Wkład polskich fideidonistów w rozwój Kościoła Katolickiego w Zambii, [mps], [mgr UKSW w Warszawie], Warszawa 2004, s. 111-112; Ksiądz prałat Teodor Poloczek …, dz. cyt., s. 28.
3. Do pracy w Anglii przybył w 1973. Przed Coventry pracował w Derby, Huddersfield i Bradford. W 1981 mianowany Prałatem Jego Świątobliwości. Ksiądz prałat Teodor Poloczek …, dz. cyt., s. 28.
4. Został przeniesiony do parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej i św. Kazimierza do Londynu. Przeszedł na emeryturę w 2000. Zamieszkał w domu dla księży emerytów w Katowicach. Ksiądz prałat Teodor Poloczek …, dz. cyt., s. 28-29.

B. Nowak, Dzieje polskiej Parafii pw. św. Stanisława Kostki w Coventry i Rugby 1949-2009, Poznań 2011, s. 38-39.


Ks. Jan Ignacy Zaręba (1996-2001)

Następcą ks. Poloczka został, z dniem 1 grudnia 1996 roku, jego wikariusz, młodszy kapłan archidiecezji katowickiej, ks. Jan Ignacy Zaręba1. Od 1992 roku pracował wśród angielskiej Polonii2. To jemu przypadł obowiązek przygotowywania złotego jubileuszu parafii w 1999 roku i wywiązał się z niego wyśmienicie. W czasie swego pobytu w Coventry ks. Zaręba podjął również szereg projektów gospodarczych, m.in. odmalował kościół, przeprowadził renowację obrazu św. Stanisława Kostki z prezbiterium i stacji Drogi Krzyżowej, odnowił kaplicę Matki Bożej (nowy sufit i oświetlenie), wypiaskował figurę Serca Pana Jezusa, odnowił wieżę kościelną, dla której, dzięki sponsorce Jadwidze Sieńkowskiej, zakupił dzwon, zainstalował nową ambonę, ogrodził parking parafialny i zainstalował automatyczną bramę, przeprowadził remont dachu klubu i jego okładziny zewnętrznej, wybudował nowy garaż i odnowił pomieszczenia plebanii3.

Pracował z wielkim poświęceniem do ostatnich swoich chwil w Coventry. W ostatnim swoim biuletynie napisał: „Wszystkim Parafianom dziękuję za życzliwość minionych 5 lat, wspólną modlitwę, przeprowadzone wszystkie działania duszpasterskie, gospodarcze, społeczne. Pragnę podziękować szczególnie Radzie Administracyjnej za pełną poświęcenia pracę, a szczególnie Pani Prezes Grażynie Jankowskiej i Pani Skarbnik Barbarze Kitt, Panom Prezesom Mieczysławowi Król i Marianowi Jagielskiemu. Pragnę osobiście także wyrazić wdzięczność Panu Organiście Wacławowi Bochenek i Pani Prezes Żywego Różańca Jadwidze Sieńkowskiej za Ich przyjacielską życzliwość,
a szczególnie inicjatywę i fundację dzwonu «Królowa Polski». Szczególnie pozdrawiam także Chorych Parafian, prosząc ich i was wszystkich o modlitwę za mnie… ks. Jan”4. 23 września 2001 roku, na mocy dekretu rektora PMK w Anglii i Walii, został proboszczem parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Nottingham5.

Przypisy:
1. Ur. 20 VI 1956 w Siemianowicach Śląskich. W 1975 otrzymał świadectwo maturalne w Liceum Ogólnokształcącym w Chorzowie. Wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Przewidziany roczny staż pracy odbył w KWK „Nowy Wirek” w Kochłowicach. Święcenia kapłańskie otrzymał 8 IV 1982 w Katowicach z rąk bpa Herberta Bednorza, ordynariusza katowickiego. Pracował jako wikariusz w parafiach w Jejkowicach (1982-85), Jastrzębiu Zdroju (1985-88), Chorzowie (1988-91) i Goczałkowicach-Zdroju (1991-92). J. Zaręba, Życiorys, [mps], Archiwum PMK w Laxton Hall, s. 1; Ksiądz proboszcz mgr Jan Ignacy Zaręba 1996-?, [w:] PMKCov-50lat, s. 29.
2. W 1992 został skierowany do pracy duszpasterskiej w Anglii i Walii, na prośbę ówczesnego rektora PMK, ks. inf. Stanisława Świerczyńskiego. Zanim przybył do Coventry, pracował jako wikariusz w parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej i św. Kazimierza na Islington w Londynie. J. Zaręba, Życiorys, dz. cyt., s. 1. „Zawsze mile wspomina ten czas remontu Devonii i obchodów 100-lecia PMK. Chwali się, że mieszkał w czasie ich trwania, przenosząc się z kąta w kąt w każdym pomieszczeniu Devonii”.
3. Serdeczne podziękowania dla parafian, [w:] PMKCov-50lat, s. 80.
4. Odpust parafialny, „Biuletyn Parafialny” 18/2001 z 23 IX 2001, APwC, s. 1.
5. Jako proboszcz parafii w Nottingham, był również dziekanem Dekanatu Środkowego. Potem został przeniesiony do Leeds. Od 2008 pełni funkcję dziekana Dekanatu Północnego. J. Zaręba, Życiorys, [w:] APMK.

B. Nowak, Dzieje polskiej Parafii pw. św. Stanisława Kostki w Coventry i Rugby 1949-2009, Poznań 2011, s. 39-40.


Ks. Andrzej Budzyński (2001-2004)

Tego samego dnia jego następcą został ks. Andrzej Budzyński, długoletni proboszcz z Northampton, kapłan gnieźnieński1. Od początku swego kapłaństwa związany był on z posługą wśród Polonii angielskiej2. Do jego obowiązków należała również troska o wspólnotę polską w Leamington Spa, ze względu na zły stan zdrowia duszpasterza z Redditch, ks. kanonika Franciszka Gołębia3.

Z obecnością ks. Budzyńskiego w Coventry związane są uroczystości 40-lecia budowy kościoła parafialnego, które odbyły się trzy miesiące po jego przybyciu do parafii, 8 grudnia 2001 roku. Przewodniczył im abp Szczepan Wesoły, w towarzystwie ks. infułata Stanisława Świerczyńskiego, rektora PMK, ks. prałata Janusza Tworka, sekretarza PMK i ks. Jana Zaręby, poprzedniego proboszcza. Podczas tych ceremonii poświęcono dzwon, zakupiony jeszcze przez poprzednika oraz figurę Matki Bożej Fatimskiej. W związku z tym wydarzeniem, proboszcz nabył dla parafii kielich do spożywania Eucharystii pod dwiema postaciami.

8 października 2004 roku ks. Budzyński został przeniesiony do Trowbridge i Bath, gdzie pracuje do dnia dzisiejszego.

Przypisy:
1. Ur. 22 XI 1949 w Mikołajewicach k. Gniezna, jako syn Stanisława i Marianny. W Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie zdał egzamin dojrzałości zdał w czerwcu w 1967. Tego samego roku wyjechał do Francji, gdzie wstąpił do Polskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Paryżu, studiując równocześnie na L’Institut Catholique de Paris. 8 VI 1974 otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze w Gnieźnie, z rąk bpa Lucjana Bernackiego, sufragana archidiecezji gnieźnieńskiej. A. Budzyński, Życiorys, [mps], APMK, s. 1; F. Jabłoński, Błogosławione stopy – Świętowojciechowi Misjonarze, Warszawa 2007, s. 383.
2. Po święceniach kapłańskich, ks. Budzyński został skierowany do pracy duszpasterskiej w Anglii. Najpierw był wikariuszem w parafii pw. Matki Bożej Ostrobramskiej w Bristolu (1974-78), Swindon (1978-80) i w Londynie na Balham (1980-81). 1 VI 1981 został proboszczem parafii pw. św. Stanisława i Wawrzyńca w Northampton, obejmując duszpasterską troską również Polaków z Wellingborough, Rushden i okolic. Posługę tę sprawował przez 20 lat. A. Budzyński, Życiorys, dz. cyt., s. 1; F. Jabłoński, Błogosławione stopy …, dz. cyt, s. 383.
3. F. Jabłoński, Błogosławione stopy …, dz. cyt., s. 384.

B. Nowak, Dzieje polskiej Parafii pw. św. Stanisława Kostki w Coventry i Rugby 1949-2009, Poznań 2011, s. 40.


Ks. Ryszard Zalewski (2004-2007)

Po nim, na kolejne trzy lata, proboszczem został ks. Ryszard Zalewski, kapłan archidiecezji katowickiej, od czterech lat gorliwy duszpasterz polonijny1. To na niego przypadł czas napływu nowej emigracji. 1 maja 2004 roku, wraz z otworzeniem Polsce granic europejskich, światło dzienne ujrzało przełomowe dla polskiej społeczności zjawisko masowych wyjazdów Polaków do Wielkiej Brytanii. Wielu trafiło do Coventry i okolic. Młodzi ludzie, żyjący na obczyźnie, to najczęściej ludzie ambitni, operatywni i otwarci na świat. Patrzą na codzienność z większym dystansem, a otwartość na innych to cecha, dzięki której potrafią lepiej dotrzeć do różnych ludzi i łatwiej się z nimi komunikować. Ks. Zalewski miał za zadanie stworzyć im w parafii dogodne warunki do praktykowania ich wiary, a zarazem zintegrować ich ze starszą emigracją, co wcale nie było zadaniem łatwym.

Jako dobry organizator, podjął się on również remontu plebanii, odnowił ławki w kościele, zakupił nowe nagłośnienie, wyposażył zakrystię w nowy sprzęt liturgiczny. Podjął się również trudnego zadania odnowienia pomieszczeń dolnych ośrodka parafialnego i dostosowania kuchni restauracyjnej do potrzeb wspólnoty. 20 września 2007 roku został proboszczem w Bolton, służąc również w Bury i Chorley.

Przypisy:
1. Ur. 3 IV 1961 w Pyskowicach. W 1980, po otrzymaniu świadectwa dojrzałości, wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. Studia uwieńczył pracą magisterską. Święcenia kapłańskie otrzymał 31 I 1987. Pracował jako wikariusz w parafiach w Brennej (1997-89), Bieruniu Nowym (1989-90), Boruszowicach (1990-91), Halembie (1991-94), Józefowcu (1994-97) i Chorzowie (1997-2000). W tym czasie podjął również studia specjalistyczne na fakultecie teologicznym w Katowicach, które uwieńczył tytułem licencjata teologii. W czasie swej kapłańskiej posługi w parafiach archidiecezji katowickiej zajmował się katechizacją dzieci, młodzieży i dorosłych. Przygotowywał dzieci do I Komunii św., młodzież – do bierzmowania. Prowadził wiele przyparafialnych grup: ministrantów, oazę młodzieżową, oazę rodzin, koło misyjne, duszpasterstwo nauczycieli. Jego pasją stało się organizowanie pielgrzymek do różnych sanktuariów i miejsc świętych na całym świecie. W tym czasie wielokrotnie spotykał się z przedstawicielami Polonii. Wtedy to zrodziło się pragnienie pracy w Anglii. 1 X 2000 został proboszczem w Ipswich. Służył również Polakom w Braintree, Chelmsford, Colchester, Leigh-on-Sea i Norwich. Był w tym czasie również dziekanem Dekanatu Południowo-Wschodniego. Por. R. Zalewski, Życiorys, [mps], APMK w Laxton Hall, s. 1.

B. Nowak, Dzieje polskiej Parafii pw. św. Stanisława Kostki w Coventry i Rugby 1949-2009, Poznań 2011, s. 40-41.